Odzież BHP kierowcy?

Rodzaje środków ochrony i odzieży roboczej, w które należy wyposażyć kierowcę

Praca na stanowisku kierowcy bardzo często wiąże się z występowaniem czynników szkodliwych lub niebezpiecznych. Ochrona pracownika przed działaniem takich czynników podlega przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca, zgodnie z przyjętymi normami, jest zobowiązany dostarczyć podwładnemu odpowiednią odzież i obuwie, chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi, chemicznymi, termicznymi oraz czynnikami atmosferycznymi. Pracodawca jest także zobligowany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne.

Kiedy zatem należy wyposażyć kierowcę w odzież ochronną a kiedy w odzież roboczą, jakie są normy przydziału takiej odzieży oraz okres jej używalności?

Środki ochrony indywidualnej kierowcy

Środki ochrony indywidualnej (odzież i obuwie ochronne) zabezpieczają przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. Takie środki jest zobowiązany dostarczyć pracodawca oraz informować na bieżąco pracowników o sposobach posługiwania się tymi środkami. W żadnym wypadku nie można dopuścić kierowcy do pracy bez odzieży ochronnej, jeśli pracownik jest narażony na działanie czynników chemicznych, pyłowych, mechanicznych i biologicznych oraz wysokiej i niskiej temperatury.

Odzież ochronną dzieli się ze względu na jej właściwości na: nieprzemakalną, antyelektrostatyczną, żaroodporną, mrozoodporną, kwasoodporną, olejoodporną i inną. Obuwie ochronne może mieć z kolei różny stopień ochrony i charakteryzować się np. odpornością na kontakt z gorącym podłożem do 300 °C, odpornością na przebicie z siłą 1100 N, antyelektrostatycznością, izolacją od zimna, izolacją od ciepła, absorpcją energii, nieprzepuszczalnością wody itp.

Kierowcy muszą stosować odzież i obuwie ochronne jeśli przewożą materiały niebezpieczne, ścieki i odpady (substancje i materiały toksyczne, drażniące, żrące, podatne na gnicie lub mogące być źródłem infekcji) oraz jeśli prace wykonywane są w wysokiej lub niskiej temperaturze albo stwarzają ryzyko urazów. Niezbędnym elementem ubioru jest tu m.in. kombinezon ochronny, okulary ochronne, rękawice ochronne, odpowiednie obuwie (usztywniane, kwasoodporne), kask, kamizelka ostrzegawcza, maska ucieczkowa itp.

Odzież ochronna podlega obowiązkowej certyfikacji zgodnie z wymaganiami normy odpowiedniej na dane zagrożenie. Okres używalności odzieży ochronnej zależy od jej producenta. Pracodawca jest natomiast zobowiązany zapewnić właściwy serwis oraz terminową wymianę takiej odzieży.

Odzież i obuwie robocze

Odzież robocza to odzież zabezpieczająca lub zastępująca odzież własną pracownika. Pracownikowi należy się odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach, jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu, skażeniu lub znacznemu zabrudzeniu oraz jeśli wynika to ze względów technologicznych, sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy. Rodzaj odzieży, w jaką należy wyposażyć kierowcę wynika zatem z rodzaju wykonywanej przez niego pracy i rodzaju ładunków, które przewozi.

Niestety wielu pracodawców nie zdaje sobie sprawy z tego, że jeśli kierowcy zatrudnieni w firmie oprócz samego transportu towarów zajmują się również innymi czynnościami, obowiązkiem pracodawcy jest wyposażenie ich w odzież roboczą oraz odpowiednie obuwie. Standardowo kierowca ciężarówki, który wykonuje dodatkowe prace, takie jak załadunek lub rozładunek samochodu, pomoc przy załadunku lub rozładunku, drobne naprawy samochodu i czynności serwisowe, powinien posiadać:

• ubranie drelichowe,
• kurtkę ocieplaną i przeciwdeszczową,
• obuwie robocze i kalosze,
• rękawice robocze,
• bluzę,
• czapkę itp.

Normy przydziału i czasookres używalności odzieży roboczej określa pracodawca; zazwyczaj jest to od 2 do 4 lat (odzież i obuwie robocze w przeciwieństwie do odzieży i obuwia ochronnego nie mają wyznaczonej daty ważności). W zakresie obowiązków pracodawcy leży również konserwacja, pranie i czyszczenie wydawanej odzieży oraz obuwia. Jeśli pracodawca nie jest w stanie tego zapewnić, musi wypłacić pracownikowi ekwiwalent pieniężny za poniesione z tego tytułu koszty.

Pracownik może też wyrazić zgodę na używanie własnej odzieży (zamiast odzieży roboczej) jeśli istnieje małe prawdopodobieństwo zabrudzenia lub uszkodzenia odzieży. Ma on wówczas prawo do ekwiwalentu pieniężnego równego aktualnym cenom rynkowym odzieży roboczej. Są jednak sytuacje, kiedy nie wolno zastępować odzieży roboczej odzieżą własną. Należą do nich prace powodujące intensywne brudzenie oraz skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi.

Podsumowując

Praca kierowcy wiąże się z dużym ryzykiem zawodowym. To w gestii pracodawcy leży ocena tego ryzyka i wyposażenie pracownika w niezbędne środki zmniejszające to ryzyko. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracodawca zobowiązany jest zapewnić pracownikowi odzież ochronną i/lub odzież roboczą, przewidzianą do stosowania na danym stanowisku. Obowiązkiem pracodawcy jest również prawidłowe udokumentowanie tych przydziałów oraz wyznaczenie i pilnowanie okresów używalności.

Informacja za: www.bhp.abc.com.pl, www.firmatransportowa.wip.pl, www.experto24.pl, www.icd.pl