Świadectwo kierowcy
Polityka transportowa w Unii Europejskiej zakłada usuwanie barier we wszystkich gałęziach transportu poprzez ujednolicenie przepisów, promowanie swobodnej konkurencji oraz znoszenie dyskryminacji przewoźnika ze względu na jego siedzibę. Ustanowienie wspólnej polityki transportowej obejmuje między innymi: określanie jednakowych reguł dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych, dostępu do zawodu drogowego przewoźnika rzeczy oraz ustalanie warunków, na jakich przewoźnicy niemający siedziby w państwie członkowskim lub kierowcy będący obywatelami krajów trzecich mogą świadczyć usługi przewozowe na terytorium danego państwa członkowskiego.
W sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych stosuje się Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009r. oraz Ustawę z dnia 6.09.2001r. o transporcie drogowym.
Stosowne zezwolenia
Zgodnie z Rozporządzeniem wykonywanie drogowych przewozów międzynarodowych wymaga od przewoźnika przede wszystkim posiadania licencji wspólnotowej. Jeśli dodatkowo przewoźnik ten zatrudnia do wykonywania przewozów przedsiębiorcę, który jest spoza UE lub kierowcę, który jest obywatelem państwa trzeciego, wymagane jest także posiadanie świadectwa kierowcy. Świadectwo kierowcy ma umożliwiać państwom członkowskim skuteczne sprawdzanie, czy kierowcy niebędący obywatelami Unii Europejskiej są legalnie zatrudnieni lub pozostają do dyspozycji przewoźnika odpowiedzialnego za dany przewóz.
Uwaga!!! Z posiadania świadectwa są zwolnieni kierowcy wykonujący przewozy drogowe pojazdami o DMC do 3,5t (wynika to zarówno z prawa wspólnotowego, jak i polskiej ustawy o transporcie drogowym). Warto jednak aby kierowca z kraju trzeciego miał przy sobie zawsze pozwolenie na pracę oraz prawo jazdy wydane w kraju pochodzenia.
Wymogi uzyskania świadectwa
Świadectwo kierowcy dotyczy kierowców spoza UE zatrudnionych w przedsiębiorstwach transportowych na terenie Wspólnoty oraz przewoźników spoza UE, którzy wykonują przewozy jako kierowcy na terenie Wspólnoty. Świadectwo kierowcy jest wydawane na wniosek przewoźnika posiadającego licencję na międzynarodowy transport drogowy rzeczy oraz mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego. Jego odpis otrzymuje każdy zatrudniony u przewoźnika kierowca z kraju trzeciego i jest zobowiązany mieć takie świadectwo przy sobie podczas wykonywania przewozów oraz okazywać je na żądanie organów kontrolnych.
W Polsce świadectwo kierowcy wydawane jest za opłatą (max.40 pln) przez BOTM na podstawie upoważnienia udzielonego przez Ministra Infrastruktury. Aby otrzymać świadectwo należy złożyć właściwy wniosek wraz z kompletem dokumentów (7 załączników). Przedsiębiorca musi określić czy wnioskuje o wydanie świadectwa dla kierowcy, który wcześniej takowego nie posiadał, wydanie duplikatu w przypadku zniszczenia lub zagubienia lub wznowienie świadectwa, gdy okres wcześniejszego dokumentu zbliża się ku końcowi. BOTM ma 30 dni na wydanie świadectwa.
Świadectwo kierowcy należy do przewoźnika, który przekazuje je do dyspozycji kierowcy wskazanemu w świadectwie. Zawiera ono znak wyróżniający państwo członkowskie wydające świadectwo, pieczęć organu wydającego, podpis , numer seryjny, dane przedsiębiorcy oraz dane kierowcy. Tekst zawarty w świadectwie musi być w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego wydającego świadectwo. Świadectwo kierowcy wydaje się na okres od roku do 5 lat (wnioskujący przewoźnik sam określa na jaki czas ma być ono wydane).
Organem uprawnionym do przeprowadzania kontroli wydanych świadectw kierowcy jest Główny Inspektor Transportu Drogowego. Corocznie sprawdzeniu podlega co najmniej 20 % wydanych świadectw kierowcy.
Odmowa wydania, cofnięcie lub wygaśnięcie świadectwa kierowcy
Świadectwo kierowcy może nie zostać wydane lub cofnięte przez właściwe organy, gdy przewoźnik nie spełnia lub przestał spełniać określone w Rozporządzeniu warunki (artykuł 5 ustęp 1) lub podał nieprawidłowe informacje we wniosku, albo dopuścił się poważnych naruszeń dotyczących niewłaściwego wykorzystania świadectw kierowców. W każdym przypadku decyzja musi zostać uzasadniona. Właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika informują także czy za stwierdzenie naruszenia nałożono sankcje i jakie to będą sankcje.
W przypadku ustania stosunku pracy wnioskodawca musi złożyć do Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego stosowne zawiadomienie, załączając świadectwo pracy, potwierdzenie wyrejestrowania z ZUS oraz świadectwo kierowcy. Rezultatem procedury będzie wygaśnięcie świadectwa kierowcy.
Podsumowując
Aby zapobiec wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową lub miejsce siedziby przewoźnika; na terenie Wspólnoty stosowane są takie same przepisy wobec wszystkich . Określają one między innymi co jest wymagane do celów zarobkowego przewozu drogowego rzeczy i jakie należy posiadać dokumenty aby takie przewozy wykonywać.
Jednym z ważniejszych zaświadczeń jest świadectwo kierowcy, niezbędne w przypadku zatrudnienia w przedsiębiorstwie kierowcy spoza UE. Świadectwo kierowcy poświadcza, że osoba w nim wskazana jest zatrudniona zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi obowiązującymi w danym państwie członkowskim.
Oryginał świadectwa musi być przechowywany w pojeździe, a przewoźnik jest upoważniony do przechowywania uwierzytelnionego wypisu ze świadectwa w siedzibie firmy.
20 lutego, 2014
Świadectwo kierowcy dla obywatela kraju trzeciego na tle polityki transportowej UE
by Mistrz Jacek • Przepisy • Tags: Świadectwo kierowcy, wydanie, wygasnięcie, wymogi
Polityka transportowa w Unii Europejskiej zakłada usuwanie barier we wszystkich gałęziach transportu poprzez ujednolicenie przepisów, promowanie swobodnej konkurencji oraz znoszenie dyskryminacji przewoźnika ze względu na jego siedzibę. Ustanowienie wspólnej polityki transportowej obejmuje między innymi: określanie jednakowych reguł dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych, dostępu do zawodu drogowego przewoźnika rzeczy oraz ustalanie warunków, na jakich przewoźnicy niemający siedziby w państwie członkowskim lub kierowcy będący obywatelami krajów trzecich mogą świadczyć usługi przewozowe na terytorium danego państwa członkowskiego.
W sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych stosuje się Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009r. oraz Ustawę z dnia 6.09.2001r. o transporcie drogowym.
Stosowne zezwolenia
Zgodnie z Rozporządzeniem wykonywanie drogowych przewozów międzynarodowych wymaga od przewoźnika przede wszystkim posiadania licencji wspólnotowej. Jeśli dodatkowo przewoźnik ten zatrudnia do wykonywania przewozów przedsiębiorcę, który jest spoza UE lub kierowcę, który jest obywatelem państwa trzeciego, wymagane jest także posiadanie świadectwa kierowcy. Świadectwo kierowcy ma umożliwiać państwom członkowskim skuteczne sprawdzanie, czy kierowcy niebędący obywatelami Unii Europejskiej są legalnie zatrudnieni lub pozostają do dyspozycji przewoźnika odpowiedzialnego za dany przewóz.
Uwaga!!! Z posiadania świadectwa są zwolnieni kierowcy wykonujący przewozy drogowe pojazdami o DMC do 3,5t (wynika to zarówno z prawa wspólnotowego, jak i polskiej ustawy o transporcie drogowym). Warto jednak aby kierowca z kraju trzeciego miał przy sobie zawsze pozwolenie na pracę oraz prawo jazdy wydane w kraju pochodzenia.
Wymogi uzyskania świadectwa
Świadectwo kierowcy dotyczy kierowców spoza UE zatrudnionych w przedsiębiorstwach transportowych na terenie Wspólnoty oraz przewoźników spoza UE, którzy wykonują przewozy jako kierowcy na terenie Wspólnoty. Świadectwo kierowcy jest wydawane na wniosek przewoźnika posiadającego licencję na międzynarodowy transport drogowy rzeczy oraz mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego. Jego odpis otrzymuje każdy zatrudniony u przewoźnika kierowca z kraju trzeciego i jest zobowiązany mieć takie świadectwo przy sobie podczas wykonywania przewozów oraz okazywać je na żądanie organów kontrolnych.
W Polsce świadectwo kierowcy wydawane jest za opłatą (max.40 pln) przez BOTM na podstawie upoważnienia udzielonego przez Ministra Infrastruktury. Aby otrzymać świadectwo należy złożyć właściwy wniosek wraz z kompletem dokumentów (7 załączników). Przedsiębiorca musi określić czy wnioskuje o wydanie świadectwa dla kierowcy, który wcześniej takowego nie posiadał, wydanie duplikatu w przypadku zniszczenia lub zagubienia lub wznowienie świadectwa, gdy okres wcześniejszego dokumentu zbliża się ku końcowi. BOTM ma 30 dni na wydanie świadectwa.
Świadectwo kierowcy należy do przewoźnika, który przekazuje je do dyspozycji kierowcy wskazanemu w świadectwie. Zawiera ono znak wyróżniający państwo członkowskie wydające świadectwo, pieczęć organu wydającego, podpis , numer seryjny, dane przedsiębiorcy oraz dane kierowcy. Tekst zawarty w świadectwie musi być w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego wydającego świadectwo. Świadectwo kierowcy wydaje się na okres od roku do 5 lat (wnioskujący przewoźnik sam określa na jaki czas ma być ono wydane).
Organem uprawnionym do przeprowadzania kontroli wydanych świadectw kierowcy jest Główny Inspektor Transportu Drogowego. Corocznie sprawdzeniu podlega co najmniej 20 % wydanych świadectw kierowcy.
Odmowa wydania, cofnięcie lub wygaśnięcie świadectwa kierowcy
Świadectwo kierowcy może nie zostać wydane lub cofnięte przez właściwe organy, gdy przewoźnik nie spełnia lub przestał spełniać określone w Rozporządzeniu warunki (artykuł 5 ustęp 1) lub podał nieprawidłowe informacje we wniosku, albo dopuścił się poważnych naruszeń dotyczących niewłaściwego wykorzystania świadectw kierowców. W każdym przypadku decyzja musi zostać uzasadniona. Właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika informują także czy za stwierdzenie naruszenia nałożono sankcje i jakie to będą sankcje.
W przypadku ustania stosunku pracy wnioskodawca musi złożyć do Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego stosowne zawiadomienie, załączając świadectwo pracy, potwierdzenie wyrejestrowania z ZUS oraz świadectwo kierowcy. Rezultatem procedury będzie wygaśnięcie świadectwa kierowcy.
Podsumowując
Aby zapobiec wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową lub miejsce siedziby przewoźnika; na terenie Wspólnoty stosowane są takie same przepisy wobec wszystkich . Określają one między innymi co jest wymagane do celów zarobkowego przewozu drogowego rzeczy i jakie należy posiadać dokumenty aby takie przewozy wykonywać.
Jednym z ważniejszych zaświadczeń jest świadectwo kierowcy, niezbędne w przypadku zatrudnienia w przedsiębiorstwie kierowcy spoza UE. Świadectwo kierowcy poświadcza, że osoba w nim wskazana jest zatrudniona zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi obowiązującymi w danym państwie członkowskim.
Oryginał świadectwa musi być przechowywany w pojeździe, a przewoźnik jest upoważniony do przechowywania uwierzytelnionego wypisu ze świadectwa w siedzibie firmy.